Կտակ վասն գանձի
Իմաստասէր ոմն աղքատ ունէր ծոյլ որդիս եւ ի ժամ մահուն կոչեաց զորդիսն եւ ասէ.
Ո՛վ որդեակք, բազում գանձ կայ պահեալ ի հարցն իմոց յայգին մեր, իսկ զտեղին ոչ ցուցանեմ ձեզ, այլ որ աշխատի ևւ խորագոյն փորէ, նա գտանէ զգանձն:
Եւ յետ մահուն հօրն, սկսան որդիքն ջանալ մեծաւ աշխատութեամբ եւ խորագոյն վարէին, եւ ամէն մէկ իւրն ջանայր, զի ինքն գտցէ զգանձն:
Եւ սկսաւ այգին աճիլ եւ զօրանալ եւ ետ բազում պտուղ եւ ելից զնոսա գանձիւ:
Մի իմաստուն ոմն աղքատ ուներ ծույլ որդիներ և մահվան ժամին կանչեց որդիներին և ասեց։
-Իմ որդիներ իմ հայրերի այգում լիքը գանձ պահված կա իսկ տեղը ցույց չեմ տա ձեզ, ով աշխատի և խորը փորի նա կգտնի գանձերը։
Հոր մահվանից հետո որդիները սկսեցին աշխատել մեծ չարչարանքով, ամեն մեկը փորում էր շատ խորը որ գտներ գանձերը։
Եվ սկսեց այգի աճել և զորանալ և բազում պտուղներ տվեց և դա էր իրենց գանձը։
Առիւծ եւ աղուէս
Առիւծ մի կորիւն ծնաւ, եւ ժողովեցան կենդանիքն ի տես եւ յուրախութիւն: Գայ աղուէսն ի մէջ բազմամբոխին եւ մեծահանդիսիւ նախատեաց զառիւծն յատեանն բարձր ձայնիւ եւ անարգեաց, թէ`
- -Ա՞յդ է քո կարողութիւնդ, զի մի՛ կորիւն ծնանիս եւ ոչ բազում:
Պատասխանի ետ առիւծն հանդարտաբար եւ ասէ. - -Այո՛, մի՛ կորիւն ծնանիմ, բայց առիւծ ծնանիմ եւ ոչ աղուէս քան զքեզ:
Առյուծը կորյուն ծնավ, և հավաքվեցին կենդանիները տեսնելու և ուրախանալու:Եկավ աղվեսը և ամբոխի մեջ հանդիսատեսներին նախատեց առյուծին բարձր ձայնի համար և ջղայնացավ, թե՝
-Այդ է քո կարողությունը մի կարյուն ունենաս և ոչ թե շատ:
-Առյուծը հանգիստ պատասխանեց .
-Այո մի կորյուն ունեցա, բայց առյուծ ոչ թե աղվես:
Մերի Մկրտչյան 